oturduğum sokak tek yön olan bir sokak. ankara çankaya'nın tam merkezinde, okumuş,gelir durumu iyi olanların oturduğu bir muhit. sokağın ismi çok önemli değil ama yine de vereyim, sedat simavi sokak. uzun sayılabilecek bir sokak ve trafik yoğunluğu ne az ne de çok. sokakta tek yön uygulamasına herhalde bir tek ben uyuyorum. sokağın başına gelince bir alt sokağa inip oradan aşağı inip sokağa tekrar çıkıp evimin önüne geliyorum. bu arada neredeyse tüm araçlar ters yöne devam edip gidiyor. bazen sinirleniyorum, bazen korna çalıyorum, öyle gidip geçiyor zaman.
Takma falan diyeceksiniz biliyorum, sen de bas geç diyen de olacak onu da biliyorum. ancak buna hep taktım, yaşım sizlerden birazca da büyük yani, eğitim dönemimi de geçtim, bu insanların eğitilemeyeceğini de bilecek hayat tecrübem var. sizce ben enayi miyim? gerçekten o sokağı her dolandığımda son günlerde kendimi gerçekten aptal gibi hisstemeye başladım. hele ki önümden basıp giden adamla dönüşte karşılarsam iyice deliriyorum.
ek1 her aracı sokağın sonuna kadar geri geri göndermek mümkün değil,hem araç çok hem de suçlu ben olurum biliyorum çünkü o kadar normal bir hareket ki bu durum burada oturan insanlarca. yüzde ile ifade etmem gerekirse, sakinlerin yüzde 98'a herhalde bu şekilde uyguluyor.
ek 2 iki kere bimer'den durumu anlattım. ikisinde de verilen cevap düzenli kontrolün yapıldığı yönündeydi. tabii ki ben böyle bir şey görmedim.